پیام خوش انجیل

هیچ پرستشی بدون قربانی نیست؛

 

به حضور تو قربانی شکرگزاری را پیشکش خواهم کرد،و نام خداوند را صدا خواهم زد.(مزمور ۱۱۶:۱۷)

توصیه می شود مزمور ۵۱ را بخوانید.

 

قربانی کردن را در رأس فهرست کلماتی قرار دهید که ما معمولآ از آنها دوری می کنیم. لغت نامه ((فدا کردن)) را به عنوان تسلیم کردن و از بین بردنِ چیزی که ارزشمند یا مورد پسند است به خاطر چیزی با خواسته ای فراتر تعریف می کند.زمانی ما چیزی که برایمان گرانبها و شخصی است را قربانی می کنیم،بچه ها ممکن است که اسباب بازی های مورد دلخواه خود را به مؤسسه های خیریه هدیه کنند،یک آتش نشان و یا یک سرباز،ممکن است که جانش را برای نجات دیگران فدا و قربانی کند.کتاب مقدس درباره قربانی ستایش صحبت می کند.(عبرانیان ۱۳:۱۵) قربانی دعا (مزمور ۱۴۱:۲) قربانی بخشش به مُبشرین (فیلیپیان ۴:۱۸)،قربانی قلب شکسته و توبه کار (مزمور ۵۱:۱۷) و پیشکش کردن بدن هایمان به عنوان قربانی زنده (رومیان ۱۲:۱)                                                                                                                                       

بسیاری از مسیحیان خدا را زمانی خدمت می کنند که راحت و بی زحمت است،ما مایل به پیشکش کردن چیزهایی به خداوند هستیم که ارزش چندانی ندارند.ما اندک قربانی هایی از کسانی می شناسیم که از ما پیشی گرفته اند یا کسانی که امروزه از محرومیت بزرگی برای انجیل رنج می کشند.اما پرستش حقیقی به معنای پرداخت تاوان ها بدون ترس است، و خداوند را بدون اینکه در مورد راحت بودنش یا تاوان دادنش فکر کنی،خدمت کن.                               

عیسی خداوند،از تخت پادشاهیت در آسمان به پایین نگاه کن،و به من کمک کن که قربانی کاملی تقدیم کنم.من خودم را تسلیم می کنم ،و هرآنچه که من می دانم؛حالا من را غسل بده،و من سفیدتر از برف خواهم شد.

جیمز نیکِلسوُن